/p. 140/ cum Astronomis a siderum influxionibus
causam accersemus? An animalia in lapidem
transmutata, ut respondet Praeceptor meus
Pomponatius, cui adstipulatur Albertus[9] inquiens:
«Aliquando tempore nostro in Mari Danico, iuxta Civitatem
Lubecensem inventus est magnus arboris ramus,
in quo erat nidus et aves perierant in nido, conversae
in lapides. Erant parum declinantes, quod aliter
esse non potuit, nisi quia procellis vel undis evulsa arbor
tempore quo in ea fuit nidus et aves in aquam
ceciderunt et postea per virtutem loci, in quo iacebant,
in lapidem universa conversa sunt». Et alibi:
«Admirabile – inquit [10] – videtur omnibus quod aliquando
lapides inveniuntur intra et extra habentes
effigies animalium. Extra enim habent lineamenta
et quando franguntur inveniuntur in eis figurae
intestinorum et huius causam dicit Avicenna esse
quod animalia secundum se tota aliquando mutantur
in lapides».
DIALOGUS XXV.
De lapidum vita, alimento et
interitu.
Alex –
At vivuntne lapides? I. C. – Cardanus
affirmat. Alex. – Cur ita? I. C. –
Haec est eius ratio: omne mixtum
nutritur, at omne quod
nutritur vivit, ergo omne mixtum
vivit. Alex. – Proba quidem argumentatio,